ขอขอบคุณผู้มอบทุนการศึกษาแก่ผู้เขียน ประจำปีการศึกษา ๒๕๕๑

ผู้เขียนขอขอบคุณหลักสูตรปริญญาเอก สาขาวิชาวรรณคดีและวรรณคดีเปรียบเทียบ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ที่กรุณามอบทุนอุดหนุนการศึกษาแก่ผู้เขียน ในฐานะผู้ช่วยสอนในปีการศึกษานี้อีก โดยการอนุมัติเงินทุนจากบัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และขอขอบคุณคณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ที่กรุณามอบทุนอุดหนุนการศึกษาสำหรับนิสิตระดับบัณฑิตศึกษาผู้มีรายได้น้อย ประจำภาคเรียนที่ ๒/๒๕๕๑ ให้แก่ผู้เขียนอีกภาคการศึกษาหนึ่ง แม้ทุนอุดหนุนการศึกษาดังกล่าวมิใช่ทุนให้เปล่า โดยกำหนดให้ผู้ได้รับทุนทำงานให้แก่ภาควิชาและคณะในช่วงเวลาตามที่มอบหมาย ด้วยข้อกำหนดที่เหมาะสมสำหรับผู้เป็นนิสิต ผู้เขียนก็เห็นว่าการได้รับทุนดังกล่าวเป็นการได้รับความกรุณาอย่างยิ่ง และได้รับโอกาสในการสร้างประสบการณ์การทำงานของตนเองในหน่วยงานของคณะฯ ซึ่งในปีการศึกษานี้ได้แก่ หอพระไตรปิฎกนานาชาติ (เชิญติดตามกิจกรรมของหอพระไตรปิฎกนานาชาติ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาฯ ได้ที่ http://www.arts.chula.ac.th/tipitaka/panya.htm )

ผู้เขียนขอขอบพระคุณอย่างยิ่งต่อ ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. ตรีศิลป์ บุญขจร, อาจารย์ ดร. ชุติมา ประกาศวุฒิสาร, ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.จาตุรี ติงศภัทิย์, อาจารย์ ดร. สุรเดช โชตอุดมพันธ์ และ พี่โอ๋ – ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ศิรินทร์ ใจเที่ยง ผู้กรุณาให้คำรับรองสำหรับการขอทุนอีกครั้งในภาคการศึกษานี้ รวมถึงคณะกรรมการและผู้เกี่ยวข้องทั้งหมดผู้พิจารณาอนุมัติทุนดังกล่าว, คณะเจ้าหน้าที่งานบริการการศึกษา คณะอักษรศาสตร์ จุฬาฯ และรองศาสตราจารย์ มาลี พฤกษ์พงศาวลี ผู้กรุณาให้คำรับรองสำหรับการขอทุนในช่วงก่อนหน้านี้ ในฐานะหัวหน้าสาขาวิชาที่ผู้เขียนเรียนสำเร็จในชั้นปริญญาโท รวมทั้งพี่แน็ต – คุณศศิกาญจน์ เอี่ยมพรชัย, พี่ตุ๊กตา – คุณกมลทิพย์ ประยูรทอง และพี่นุ้ย – อาจารย์กฤตยา อกนิษฐ์ ผู้ต่างให้ทุนทำงานแก่ผู้เขียนเพื่อการหารายได้พิเศษโดยตลอดมา นอกเหนือจากงานในวงวิชาการที่ผู้เขียนมีคุณสมบัติปฏิบัติงานได้ ขอคุณพระรัตนตรัยโปรดดลบันดาลให้ทุกท่านและครอบครัวประสพแต่ความสุข ความสำเร็จ ปราศจากโรคภัยและอันตรายทั้งปวง

ที่สำคัญยิ่งคือขอขอบพระคุณแม่ ผู้ออกปากกับผู้เขียนแล้วว่าท่านยอมยกเลิกหนี้ก้อนโตเกี่ยวกับการเรียนทั้งหมดที่ผู้เขียนยังติดค้างท่านไว้ตั้งแต่ครั้งเรียน ป.โท โดยนับแต่ผู้เขียนเรียนจบ ป.ตรี เป็นต้นมา เงินที่ผู้เขียนขอแม่มาใช้ทำสิ่งใดก็ตาม แม่ไม่ยอมให้เปล่าอีกต่อไป จะถือเป็นหนี้ที่ต้องหาเงินมาใช้คืน แต่อย่างไรเสีย ผู้เขียนตั้งใจว่าจะต้องพยายามหาเงินก้อนนั้นมาใช้แม่ให้ได้ในวันข้างหน้า