กราบแม่ในวันเกิด

ในช่วงยี่สิบกว่าปีมานี้ เมื่อถึงวันครบรอบวันเกิดของผู้เขียนซึ่งผ่านมาแล้ว สิ่งที่ผู้เขียนต้องทำให้ได้ภายในวันนั้นก็คือการกราบเท้าแม่ เพื่อการขอบพระคุณแม่ และเป็นการขออภัยแม่ ต่อกรรมที่ล่วงเกินท่านไว้อย่างไม่น่าจะชำระหมดในชาตินี้ โดยเฉพาะวจีกรรม

การกราบเท้าแม่ทุกวันครบรอบวันเกิด สร้างกำลังใจอย่างเต็มเหนี่ยวแก่ผู้เขียน สำหรับการดำรงชีวิตต่อไปในสังคม และการฟันฝ่ากับมายาคติและค่านิยมสารพัดสารเพ ซึ่งตัวผู้เขียนเองก็ยังติดข้องอยู่กับมันบ้าง และสิ่งสำคัญที่ใช้ช่วยเขย่าประสาทและกวาดถูจิตสำนึกต่อสิ่งดังกล่าว ก็คือภาวะความรู้สึกในช่วงเวลาที่ก้มลงไปกราบบนพื้นบ้านตรงเบื้องหน้าตีนของแม่ ผู้สนับสนุนเรื่องการศึกษาแก่ผู้เขียนโดยตลอดมา และการมีโอกาสเรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องมายาคติคือสิ่งสำคัญประการหนึ่งในบรรดาความรู้ทั้งหลาย อันยิ่งส่งผลให้ผู้เขียนกลายเป็นลูกปากมากช่างเถียงสำหรับแม่ ผู้เขียนถือว่าวันสำคัญนี้คือวันกราบเท้าแม่ประจำปี