ร่วมไว้อาลัยแด่ผู้เสียชีวิตจากเหตุการณ์ร้ายและภัยต่างๆ ในช่วงปีที่ผ่านมา

สิ่งที่ผู้เขียนเห็นว่าคนทั้งหลายพึงจดจำ คือการเสียชีวิตของผู้คนในช่วงปีที่ผ่านมา ทั้งในเหตุการณ์การชุมนุมต่างๆ และภัยทั้งหลาย และต้องทำความเข้าใจให้ชัดเจนที่สุดต่อสิ่งที่เกิดขึ้นเท่าที่จะทำได้ บันทึกเอาไว้เป็นประวัติศาสตร์เตือนสติ มิใช่มองแค่เป็นเพียงเรื่องวุ่นวายที่ไม่ต้องใส่ใจ จบๆ ไปตามช่วงเวลา ผู้เขียนยังคงเลือกยึดถือสิ่งที่เป็นคุณ สิ่งที่เป็นธรรม รวมทั้งคำนึงถึงความสำคัญของสิทธิในการแสดงความคิดเห็นขั้นพื้นฐานโดยชอบ และเห็นว่าต้องไม่ประเมินค่าของความคิดเห็นที่แสดงออกมาด้วยปัจจัยเรื่องสถานที่ ว่าเป็นที่ข้างถนนกลางแดดเปรี้ยงหรือบนตึกหรูแอร์เย็นฉ่ำ โดยทุกคนพึงได้รับโอกาสและความปลอดภัยในการแสดงออกเช่นนั้น และผู้เขียนก็มีความเห็นใจต่อทุกคนที่เสียชีวิต ไม่ว่าคนเหล่านั้นมีความคิดและความนิยมต่อระบอบที่แตกต่างกันเพียงใด ทุกคนก็คือคนที่ดำเนินชีวิตอยู่ในสังคม คนส่วนใหญ่ย่อมเลือกการมีชีวิตอยู่หากได้รับโอกาสให้เลือก ผู้เขียนเห็นว่าทุกครั้งเมื่อเกิดการเสียชีวิตขึ้นในสังคม ซึ่งเป็นสิ่งที่คนโดยทั่วไปไม่ต้องการให้เกิดขึ้น คนทั้งหมดในสังคมต่างมีส่วนรับผิดชอบโดยทางใดทางหนึ่ง แม้ว่าเราไม่รู้จักคนที่เสียชีวิตไปก็ตาม

ความคิดความรู้สึกที่น่าสะพรึงก็คือความยินดีที่เห็นการดับดิ้นของชีวิตทั้งหลาย และการบ้าเงินและใฝ่หาอำนาจอย่างไม่ใส่ใจต่อความหายนะของสิ่งที่มีชีวิตมีลมหายใจเหมือนกัน นับว่าสิ่งนี้คือความท้าทายสติปัญญาของคนในสังคมที่ต้องมองให้กระจ่างที่สุดทุกวินาที เพื่อลดโอกาสการโดนหลอกให้ได้มากที่สุด และเพื่อการร่วมสร้างสิ่งที่จะก่อประโยชน์สุขแก่คนทุกคน ทุกคนต่างต้องการมีชีวิต มีลมหายใจ มีความปลอดภัย และกินข้าวทุกวัน เพื่อก้าวไปสู่จุดจบแบบเดียวกันในวันหนึ่ง แล้วจะมัวเบียดเบียนฟาดฟันกันหาอะไร